萧晨看看朴佳人,安慰秋尚熙。
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“嗯嗯,我尽量……佳人姐,我的妆没花吧?”
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p秋尚熙问朴佳人。
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“没有,你是最好看的。”
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p朴佳人摇摇头,说道。
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“哪有……”
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p秋尚熙深吸一口气,终于让自己平静了许多。
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p车速放缓,萧氏庄园,近在眼前。
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“到家了。”
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p车门打开,萧晨先下车,笑着说道。
&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p&; p“嗯嗯。”